Noordwijk bijt knarsetand in het rubbergruis, 3-1.
Zoals de zwarte rubbergruiskorrels – wellicht ten onrechte – omstreden zijn, zo zou Noordwijk 2 de nederlaag als omstreden kunnen voelen. Niet op basis van omstreden beslissingen of doelpunten -scheidsrechter Sinke floot een prima pot -maar vanwege het feit dat zij zelf een overtal aan kansen niet wisten te verzilveren daar waar het rendement bij de Vogels bij een minder aantal kansen beduidend hoger lag. Jaap van Duijn had er met twee fraaie treffers een groot aandeel in.
In het eerste bedrijf waren de bezoekers uit de andere kustplaats beter en de licht bovenliggende partij. Maar zij sprongen sprongen slordig met de mogelijkheden om of vonden doelman Gert Jan Vlieland als een hinderlijke lig-in-de-weg. Hij hield, samen met zijn verdedigende kompanen voor hem, de nul vast tot aan de thee. Aan de overzijde had collega Aron Wijsman nauwelijks verontrustend werk te doen gehad omdat het aanvallend nog niet liep bij de gastheren. Een eerste helft die van de Vogelzijde weinig hartverwarmende momenten kende. Dat de rust met de bekende brilstand werd bereikt was derhalve mooi mee genomen.
Na de pauze werd het van de zijde van de thuisclub allemaal wat levendiger maar het was Noordwijk dat aanvankelijk toch het meeste balbezit opeiste en gevaarlijk bleef. Misschien tegen de verhouding in maar het waren toch de Vogels die de leiding namen. Een loepzuivere voorzet van Stef Onderwater werd door Jaap van Duijn op de juiste waarde ingeschat en hij rondde bekwaam af, 1-0. Het leek bij de thuisclub iets los gemaakt te hebben want het ging beter lopen en de balans op de groene (kunst)mat kwam in evenwicht. Het duel werd er in ieder geval aantrekkelijker op. De verdubbeling van de marge kwam zomaar uit de lucht vallen. Een verre uittrap van Gert Jan Vlieland werd door de wit-rode defensie verkeerd in geschat maar niet door Jaap van Duijn. Na een stuit lobte hij de knikker over Aron Wijsman heen in de verre hoek. Geen shirt uit dit keer maar inwendig genietend van deze bijzonder fraaie treffer, 2-0. Met een subtiel passje stelde Jaap Thijs van Kruistum in staat om een kwartier voor het scheiden van de markt aan alle onzekerheid een einde te maken maar Thijs stuitte op de Noordwijkse sluitpost. Toen kort daarop Emiel Wendt na een rommelige situatie de spanning terug bracht kon het nog wel eens een moeilijke slotfase voor de Vogels kunnen worden. Het billenknijpen duurde slechts enkele minuten maar Sander van der Gugten was de reddende engel op de doellijn bij een hachelijke situatie waarna Romano van der Stoep aan de basis van een aanval stond waaruit Leon Houwer de bevrijdende 3-1 scoorde. Toen was het kat in het in Kattukse bakkie.
Door dit resultaat kan er verder worden gebekerd. Tegen wie en wanneer is nog niet bekend maar zal binnenkort duidelijk worden.
22/10/2016
Copyright 2016 · Alle rechten voorbehouden · handMade in Noordwijk by Outhands Internet & Media