INTERVIEW | Jeugdspeelster Ararosa interviewt Claudia Owel!

We kunnen weer genieten van een mooi interview van Ararosa en ditmaal met de langst dienende speelster van Vrouwen 1: Claudia Owel. Het is weer een super leuk interview geworden. Veel leesplezier en goed gedaan Ararosa!

Na een lange tijd spits staan ineens naar links-back gaan, de belofte dat als je je a-diploma gehaald hebt je op voetbal mag en liever iemand op de achtergrond zijn, dan het leiderschap op je te nemen. Je leest het allemaal in dit interview. Ook deze keer interview ik weer een speler met een sterke mindset die een druk leven heeft en niet zomaar van zich af laat slaan. Welkom Claudia Owel! 

Hoelang voetbal je al en heb je ooit nog een andere sport gedaan? 

Ik voetbal nu al 23 jaar en ik heb nooit een andere sport gedaan. Mijn ouders hadden me belooft dat ik op voetbal mocht zodra ik mijn A-diploma gehaald had. 

Waar sta je in het veld? En vind je dat dan ook de leukste plek? 

Ik sta nu linksback, maar eigenlijk heb ik het langste van mijn voetbal cariiere voorin gestaan. Als ik eerlijk ben vind ik voorin toch het allerleukst. Ik sta nu pas een jaar of 5 achterin, maar als ik dan af en toe nog weleens voorin word gezet vind ik dat toch wel heel erg leuk. 

Het is wel handig dat je op verschillende plekken kan staan. Spits of back zijn in wel een groot verschil, moest je daar erg aan wennen?

Ja, natuurlijk moet je je wel aanpassen en leren hoe je positioneel moet staan. Maar het heeft ook wel een voordeel dat ik weet hoe aanvallers denken en lopen, omdat ik dat zelf natuurlijk een lange tijd heb gedaan. 

Hoelang voetbal je al hier op Rijnvogels? 

Ik denk dat dit mijn 13e seizoen nu hier is, dus ik heb alle ups en downs hier wel meegemaakt. 

Jullie trainen 3 keer in de week en dan nog een wedstrijd, is dat niet druk in je leven. 

Ja, het is best wel veel. Zeker op mijn leeftijd, ik heb gewoon een vaste baan. Ik werk 4 dagen in de week in de zorg en dan natuurlijk voetbal en daarbij fitness ik ook nog. Dus het is best wel druk ja. 

Voetbal is een teamsport natuurlijk, waarbij je lekker kan rennen. Als je dan in het veld staat, wat voor soort speler ben je dan? 

Ik moet het altijd wel van mijn mindset hebben. Ik zeg altijd ik ben niet degene met de meeste techniek, maar ik denk dat ik wel bovenaan sta met het meeste loopvermogen daar moet ik het wel echt van hebben. Mijn mentaliteit is ook altijd goed, gewoon lekker fel zijn. 

Ik voetbal nu mijn eerste seizoen hier en ik vind de techniek en hoe snel het soms gaat best wel lastig. Ik heb dat nooit zo geleerd. Maar ik ben ook heel fel, dus dat is ook wel waar mijn kwaliteiten liggen. 

‘Zo kan je dat compenseren.’  

Ik heb nog nooit zo hoog gespeeld zeg maar. Ik speel dan nu in de 17-1.  

‘Nu moet ik wel zeggen, als je in een team zit dan kan je ook wel leren van anderen en daarin trek je jezelf ook wel mee. Toen ik hier kwam voetballen speelde we eerste klasse, toen was ik vijftien. We zijn in die tijd ook nog een keer gedegradeerd naar de 2e klasse, maar nu spelen we topklasse! Ik groei daardoor mee met de groep en het tempo dat steeds hoger wordt. Dus daarin kan je je wel ontwikkelen.’ 

 Ja, dat is zeker waar. Ik vind het ook wel fijn hoe het team je tips geeft en als er dan iets fout gaat dat dat ook niet erg is, maar ik ben toch altijd heel bang dat ik een fout maak, want dan maak ik hem voor het hele team. 

Ben je weleens aanvoerder geweest? 

Nee, ik heb weleens de band gekregen als diegene dan gewisseld werd, maar meer dan dat was het ook niet. 

Vind je dat jammer of vind je dat wel fijn dat andere mensen het regiem in handen hebben? 

Ik heb er wel eens over nagedacht of dat echt iets voor mij is, maar ik ben liever iemand op de achtergrond die met zijn ervaring in het veld wel mensen neerzet. Maar om dan echt die leiderschapsrol op me te nemen, ik weet niet of dat echt iets voor mij is. 

Ik ben één keer aanvoerder geweest, maar ik vind het dan wel lastig om dan de hele groep mee te nemen. Ik luister liever naar iemand die gewoon zegt wat ik moet doen en dan zorg ik dat dat gebeurt. ‘Ja, dat heb ik eigenlijk ook wel.’ 

Heb je nog broers of zussen? 

Ja, ik heb een tweelingzus en drie broers. Mijn zus voetbalt hier ook. 

Heb je ook goeie vrienden in het team, want je voetbalt er natuurlijk al best wel lang. 

Ja, ik heb een paar meiden waar ik al lang mee voetbal, dus dat worden dan wel goeie vriendinnen. En natuurlijk mijn tweelingzus, daar heb ik altijd alles mee gedaan, dus dat is nog steeds wel mijn grootste maatje. 

Als je nou één boodschap mag geven aan alle jonge meiden die voetballen wat zou dat dan zijn? 

Houd het idee in je achterhoofd dat voetbal ook maar gewoon een spelletje is en dat fouten maken mag. Leer gewoon van je trainer en je teamgenoten. Maak vooral je eigen keuze, vaak is je eigen intuïtie toch het beste. Laat je niet beïnvloeden van al het geschreeuw in het veld en langs de lijn. Probeer je eigen intuïtie te volgen en dan komt het wel goed. 

Nou dan was dit ‘em weer, ik hoop dat jullie er enorm van genoten hebben en dan zie ik jullie allemaal weer bij het volgende interview. Tot dan!

20/03/2025